Jeevithakkurisin bhaaram erivanneedil

ജീവിതക്കുരിശിൻ ഭാരം ഏറിവന്നീടിൽ

പാവനകരങ്ങൾ നീട്ടി താൻ നടത്തിടും

 

യേശുനാഥനെന്റെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചിടും

തൻകരങ്ങൾ നീട്ടിയെന്നെത്താൻ തഴുകിടും

 

പാപികളെ പാവനരായുയർത്തിടുവാനായ്

പാഴ്മരുവാം പാരിടത്തിൽ തേടിവന്നവനാം

 

ശത്രുവിന്നായ് ജീവരക്തം സർവ്വമേകിയവൻ

മർത്യരിലും ഉത്തമനാം കാത്തിടും നിത്യം

 

വൈരികളെൻ ചുറ്റിനുമങ്ങാഞ്ഞടുത്താലും

പാരിടമെനിക്കെതിരായാഞ്ഞുലഞ്ഞാലും

 

മർത്യരെല്ലാം മാറിയാലും കൂടെ നിന്നിടും

കത്തിടും മത്മാനസത്തെ മുത്തിടും നാഥൻ

 

ഭൂവിതിലെ ക്ലേശമേറെ നീളുകില്ലിനി

ദൂതരുമൊത്തെത്തിടും താൻ ചേർത്തിടും ചാരേ.