Udayavanesuvennidayanallo

ഉടയവനേശുവെന്നിടയനല്ലോ

ഉലയുകില്ല ഞാനീയുലകിൽ

ആനന്ദമേ പരമാനന്ദമേ

ഞാനെന്നും നാഥനെ പുകഴ്ത്തിടുമേ

 

പച്ചപ്പുൽപ്പുറങ്ങളിൽ കിടത്തിടുന്നോൻ

ശുദ്ധജലമേകി പോറ്റിടുന്നു

നീറുമെൻ പ്രാണനെ തണുപ്പിച്ചുതൻ

നീതിയിൽ നയിക്കും സൽപാതകളിൽ

 

ഭീതിയെഴാതെന്നെ നടത്തിടുന്നു

ലോകത്തിൻ കൂരിരുൾ താഴ്വരയിൽ

ശോകമെനിക്കെന്തിന്നരുമനാഥൻ

ആശ്വാസദായകനനുദിനവും

 

അരികളിൻമദ്ധ്യേ നൽവിരുന്നൊരുക്കി

അഭിഷേകതൈലത്താൽ ശിരസ്സിലേകും

കവിഞ്ഞൊഴുകും മമ പാനപാത്രം

മനസ്സലിവെഴും പരൻഹല്ലേലുയ്യാ

 

നന്മയും കരുണയുമായുരന്തം

പിന്തുടരുമെന്നെത്തിരു കൃപയാൽ

ചെന്നുചേരും സ്വർഗ്ഗമന്ദിരത്തിലെന്നെന്നും

വസിക്കും ഞാൻ ഹല്ലേലുയ്യാ.