Kurisil rudhiram chorinju

കുരിശിൽ രുധിരം ചൊരിഞ്ഞു

രക്ഷകൻ ജീവൻ വെടിഞ്ഞു

എൻപാപശാപം എല്ലാം കളഞ്ഞു

എന്നെ രക്ഷിപ്പാൻ കനിഞ്ഞു എന്നെ

 

ലോകം ഉളവാകും മുന്നേ താൻ കണ്ടു അഗതിയെന്നെ

രക്ഷയൊരുക്കി അന്നേ എനിക്കായ്

എത്ര മഹാത്ഭുത സ്നേഹം

 

വിണ്ണിൽ ജനകൻ തൻമടിയിൽ തങ്ങിയിരുന്ന സുതൻ

എന്നെ തിരഞ്ഞു വന്നു ജഗതിയിൽ

തന്നു തൻ ജീവൻ എനിക്കായ്

 

ക്രൂശിൽ ചൊരിഞ്ഞ രക്തത്താലെൻ കുറ്റം ക്ഷമിച്ചു തന്നു

സന്താപം പോക്കി ശത്രുത നീക്കി താൻ

സന്തോഷം എന്നിൽ പകർന്നു

 

ആണി തുളച്ച തൃപ്പാദത്തിൽ വീണു വണങ്ങുന്നു ഞാൻ

സ്തോത്രം സ്തുതികൾക്കിന്നുമെന്നെന്നേക്കും

പാത്രമവനേകൻ താൻ.