Ente daivamennumente

എന്റെ ദൈവമെന്നുമെന്റെ സങ്കടങ്ങളറിയുന്നു

തന്റെ മഹത്വത്തിന്നായിട്ടെല്ലാമവൻ ചെയ്തിടുന്നു

 

ഉഷസ്സിൽ ഞാനുണരുമ്പോൾ തങ്കമുഖശോഭ കാണും

ഉന്നതന്റെ പൊന്നുമാറിൽ ചാരി നിന്നു സ്തോത്രം ചെയ്യും

 

എനിക്കായി മുറിവേറ്റ തിരുമാറിൽ ചാരും നേരം

എന്റെ ദുഃഖമുറിവുകൾ എന്നേക്കുമായ് പൊറുത്തിടും

 

പുത്തനെരൂശലേമതിൽ എത്തിടും ഞാനൊരു നാളിൽ

കർത്താവിന്റെ പൊന്നുമുഖം കൺകുളിർക്കെ ദർശിക്കും

 

ഏഴയെൻമേൽ ചൊരിഞ്ഞതാം സ്നേഹത്തിന്റെ വലുപ്പവും

ആഴമതുമുയരവുമന്നാളിൽ ഞാനറിഞ്ഞിടും

 

മൺകൂടാരമീ ഭവനം വിട്ടുമാറി താതന്നൊപ്പം

വിൺഭവനമതിൽ പാർപ്പാൻ മനമേറെ കൊതിക്കുന്നു.